de Liftster

De lifster

India, wat was het fijn om na 8 weken Frank te zien staan tussen al die afhalers op de luchthaven, hij was er makkelijk uit te halen tussen als die kleine Indiërs.
Eerste indruk van het land als ik in de nacht met de taxi naar het hotel rijd is dat er wel erg veel getoeterd werd.
Na een korte nacht in Dehli de oude stad in gegaan en o.a. naar de spice-market, wat een heellijk geurende kruiden tussen al die smog, want dat is ook wel heel erg daar. Het is ook nog een hele toer om de kuilen, rommel en gespuug te ontwijken. Er ligt zo veel rommel, zou er wel een vuilnis ophaaldienst zijn?
Door via Jaipur, de Pink City, naar Agra; de Taj Mahal. Zo vaak gehoord dat het zo mooi zou zijn, nu met eigen ogen zien en ja als je dan door de grote poort het terrein opkomt zie je het, daar staat het, wat een indrukwekkend gebouw, door de ook daar dikke smog krijgt het zelfs een wat mysterieuze sprookjesachtige uitstraling.
Daarna even op het 'dakterras' van een, tja een winkeltje/restaurantje iets gedronken met daar beneden spelende kinderen met een tol, daar zijn ze zeer bedreven in en hebben er lol in tot er ruzie komt wie het beter kon, een vader komt tussen beiden met veel geschreeuw en losse handen en het is over met de pret.
De verdere route van Dehli naar Calcutta is belabberd zoals Frank en Paul al beschreven, er zijn gewoon geen regels komt het op neer maar gelukkig zit ik achterin en zie niet alles wat er (bijna) mis gaat. De koffie pauze is kort, heet water uit de thermoskan, oploskoffie en klaar, met de eerste dagen nog wel een lekker stroopwafeltje van Anita erbij en doorrr.
Varanasi was ook een stop, zeer indrukwekkend zoals de Indiërs met de dood en hun doden omgaan maar ook de nog grotere armoede daar. Een bedelend kindje dat mijn hand wil vastpakken maar dat zo smerig is dat ik mijn hand, met pijn in t hart, toch niet uitsteek. Hij/zij was zo smerig dat ik bang was iets op te lopen, triest maar ik wil toch niet ziek worden, zeker niet daar.
Mijn laatste stop was Calcutta en hier zag ik het eerste stoplicht in India, scheelt een hoop met een agent erbij die mee regelt want anders wordt het nog niks. De stad is aan t vervallen helaas, het moet prachtig geweest zijn, ooit.
Maar ook Frank, Paul en ik waren een attractie in India met onze lengte, we werden ongegeneerd aangegaapt, soms 'stiekem' op de foto gezet maar ook vaak gevraagd om met de mensen te poseren. Er zijn misschien wel meer foto's van ons gemaakt dan dat wij zelf foto's hebben genomen, het leek soms bijna een dag taak.
Na twee rust dagen met zon en lekkere temperatuur zit mijn deel er weer op, terug naar Hilversum, een avontuur rijker.
X Sabina