Ataturk en Alanya

Zaterdag avond na het eten nog even door de oude stad gelopen omdat het er zo gezellig druk was, heel erg west-Europees was het er en bijna iedereen aan het  bier of aan de wijn en allemaal heel westers gekleed, geen moment het idee dat je in een land zit met voornamelijk moslims. Gisteren weer op weg richting Alanya, ik dacht nog even voor het ontbijt de grootste tassen in de auto te leggen en vanaf de trap kwam ik de “huiskamer” van de B&B binnen waar de tv nogal luid stond, de vrouw des huizes en nog twee gasten stonden stokstijf te kijken naar beelden van Ataturk, de grondlegger van het huidige Turkije, ik had zo’n gevoel van hé zou er iets van een herdenking over iemand zijn ofzo zo netjes in het gareel staan ze hier met hun handen op hun rug, ik twijfelde en bewoog een beetje schoorvoetend naar de uitgang waar het kamermeisje met een hand vol wasgoed min of meer de uitgang blokkeerde, aan haar houding was ook duidelijk op te maken dat ze naar de beelden op de tv stond te kijken dus ik dacht bij mezelf, laat ik hier ook maar even stil blijven staan met m’n tassen en even netjes naar de beelden op tv kijken, tja ik versta immers geen Turks! Nadat de "dienst" na zo’n drie min. was afgelopen vertelde de eigenaresse van de B&B dat het de herdenkings dag was van Ataturk die op 10 november 1938 om 09:05 was overleden, een soort van dodenherdenking dus! Ataturk wordt door de meeste Turken nog op handen gedragen, hij heeft er voor gezorgd dat het Turkije van nu is zoals het nu is, heel westers. Hij heeft het onderwijs binnen Turkije op een veel hoger plan gebracht en er altijd naar gestreefd dat het geloof niet gecombineerd zou moeten worden met de politiek. Ik heb inmiddels van veel Turken begrepen dat als Ataturk er niet zou zijn geweest Turkije waarschijnlijk een heel ander land zou zijn geweest, veel meer zoals Iran bijvoorbeeld. Zo hebben wij ook nog even aandacht besteed aan de sterfdag van een voor de Turken heel belangrijk persoon! Nadat we alle spullen weer in de auto geladen hadden de reis voortgezet naar Alanya ca 135km verderop. Wederom prachtige 2-lane wegen richting de tweede badplaats die wij aandoen aan de Turkse Riviera. Tussen Antalya en Alanya liggen vele mega resorts alle opererend volgens het all inclusive concept in het hoogseizoen voornamelijk bezet door Russen en nu nagenoeg allemaal leeg omdat het seizoen voorbij is, personeel naar huis gestuurd want je gaat zo’n tent met 1.500 kamers niet open houden voor een halve man en een paardenkop. Aangekomen in Alanya weer even de buurt verkend om te kijken waar het leuk vertoeven is, hier wel een leuke boulevard aan het strand met vele appartementen en hotelletjes, leuk appartementje gevonden aan het strand met een eigen beach club. Kamer met zeezicht graag, met zo’n groot balkon, tja die zijn helaas gereserveerd door alle Scandinaviërs die hier overwinteren, we hebben wel een kamer aan de zijkant en dan heb je ook nog een beetje zeezicht! Prima doen we die toch, even gekeken, auto voor de deur parkeren in het zicht. Gelijk even omkleden en naar de beach club. Nou met ons erbij aan het strand ging de gem. leeftijd hier gelijk met 5 jaar naar beneden, wat een fossielen club, meer dan de helft van de zonaanbidders lag na een lunch met bier en wijn in een diepe slaap zo het gesnurk te horen. Naja zelf na een rondje zwemmen en een biertje ook stiekem een klein tukje gedaan moet ik bekennen en toen was het alweer tijd voor het diner. Vandaag houdt Paul nog even een rustdag  en gaat nog even aflakken aan het strand want voorlopig zal zonnebaden niet meer bij de tour inbegrepen zijn, voor mij is het even genoeg strand geweest dus  ik ga vandaag op zoek naar een fietsje of wellicht een scootertje om de buurt hier te verkennen! HGFP