Kat & Muis

Dagje vrij in Quetta, maar dan wel een verplicht dagje want dat moet je ongeveer uittrekken om een NOC oftewel No Objection Certificate te halen op het Office of Internal Affairs, dit hebben we nodig om verder daar waar het kan “vrij” rond te reizen. Al vroeg aan de balie van het hotel doorgegeven dat we naar de office wilden gaan, dus wachten op de escortes van de politie, uiteindelijk na 45 min verschenen er weer 4 motorfietsen met 6 agenten erop bij het Bloomstar hotel, of we maar even achterop wilden springen op weg naar de Home Office, dacht t niet dus, zonder helm of wat voor bescherming dan ook, we bestellen wel even een TukTuk of Riksha zoals ze het hier ook wel noemen. Na een 15 min in de TukTuk aangekomen bij een gigantisch stoffig gebouw met vele nog stoffigere kantoortjes, na een lange gang en een trap kwamen we in een kamer met 2 hele grote bureaus en 4 nog stoffigere Pakistani, paspoorten en visa ingeleverd en nu maar wachten op het NOC , uuhhmm duurt t lang? Ja het duurt lang….. gelukkig hadden we een stoffige bank om uitgebreid de stoffige Pakistani te bekijken en te constateren dat er ook een meter stof onder de archief kast met 10.000 stoffige mappen lag, zelfs door de ramen kwam stoffig licht binnen, die waren sinds de bouw ca. 50 jr geleden waarschijnlijk nooit meer schoongemaakt. Enfin het tafereel wat zich op “het kantoor” afspeelde deed veel denken aan debiteuren crediteuren ware hat dan dat één Pakistani voortdurend op zijn smartphone filmpjes aan het kijken was terwijl Edgar en Jos natuurlijk nog geen smartphones hadden. Kastje muur verhaal, absoluut! Jezus wat hebben ze hier veel kastjes, zelfs sommige kantoortjes 2 keer binnen geweest, we gaan hier echt 50 jaar terug in de tijd wat een ouwe meuk maar…….gelukkig weten ze niet beter! Naja na 2 ½ uur uiteindelijk het felbegeerde A4 tje in ontvangst mogen nemen, WAT hebben ze GVD het kenteken er verkeerd opgezet, ssstttt mond dicht laat maar zitten ziet niemand of het nu een Z of een 2 is, ga hier niet weer 2 ½ uur zitten wachten op zo’n vodje!

Volgende dag vroeg opgestaan omdat de afstand van Quetta naar Sukkur 388 km was en dat zou best wel eens tempting kunnen worden met al die escort wissels. Goed na het douchen gelijk gebeld met het politie bureau dat we stonden te wachten op de escorts. Om 09:30 nadat alle papieren goedgekeurd waren weggereden ri Sukkur, over het eerste deel van ca. 15 km ongeveer een uur gedaan, nou dat belooft wat voor vandaag! Gelukkig ging het steeds sneller en op een gegeven moment reden we met een volgwagen voor ons zelfs 75 km/hr. Nou ja halen we Sukkur misschien toch nog voor donker! We hadden gehoord van de uitbater van het hotel dat je tot de grens van Bulouchistan escort zou krijgen en daarna niet meer, maar ruim voordat we de grens bereikten gebeurde het onwerkelijke …..…hadden we dat nou goed gezien was ie nou met z’n hand aan wuiven dat we door konden rijden, JA! gas erop, niet omkijken en doorrijden, als het niet de bedoeling was zouden ze wel achter ons aan komen, YES we are free!! Enfin je begrijpt t al het was maar van korte duur en het kat en muis spel was begonnen een kilometer of wat verder stond een nieuwe pickup met escortes klaar maar niet allemaal konden zo snel als onze Toyota, met hun GSM konden ze wel steeds de volgende post melden dat we eraan kwamen. Zo werd de rest van de tocht naar Sukkur een beetje kat en muis spel maar wel met gem ca. 80 km/hr en de laatste 50 km hebben we ze eigenlijk niet meer gezien.

Vandaag een dagje Sukker; Sukkur, the city that sucks you in and spits you out into the madness! Ja dit is echt Pakistan dit moet je voelen, dit moet je ruiken (proeven sla ik even over), hier moet je lopen om het te begrijpen, heel veel herrie, heel veel mensen, heel veel stof, heel veel troep, heel veel plastic, heel veel ezeltjes met karretjes, heel veel TukTuk’s en heel héél veel armoede om het maar eens zachtjes uit te drukken, wat hebben we het eigenlijk ontzettend goed in NL realiseer ik me. Ook ik klaag veel over NL maar dat gaat eigenlijk helemaal nergens over als je hier zo om je heen kijkt. Enfin vandaag een dagje door de stad lopen even een tochtje met een lokaal bootje over een zijmonding van de Indus ri de “thumbs of the seven sisters” en een stukje over de “Sukker Barrage Bridge” welke één van de grootste irrigatie werken van de wereld uit de vorige eeuw vormt.  Na het bezoekje aan de seven sisters kregen we heel aardig een lift aangeboden van een aantal software specialisten uit Karachi die ook in Sukkur aan t sightseeën waren, onderweg naar de “bridge” hebben we nog wat gekeuveld of het slim zou zijn voor deze jongens om naar Canada te emigreren en ja wat moet je ze dan adviseren? Tja ik zeg altijd maar “je kan beter spijt krijgen van dingen die je wel gedaan hebt dan van dingen die je niet gedaan hebt, met een 😉”. Bij de brug aangekomen even gekeken hoe we daar overheen konden want er was maar een klein voetpad aan de andere kant en heel veel Pakistanies maar geen één wandelend over de brug maar goed het zal wel dus overgestoken en over het voetpad ri de andere kant. Stop er halverwege de brug een Pakistani op een brommer/motor die ons aanspreekt, "Salam Alaikum sir, Alaikum Salam, where you from? Netherlands", dat was t zo’n beetje qua conversatie en ik kreeg een telefoon in m’n handen gedrukt, oh er staat police op z’n pet zou ie van de politie zijn? Ja ik kreeg z’n chef aan de lijn en die deelde me mee dat het toch echt niet de bedoeling was dat we op de brug liepen met gelijk het verzoek terug te keren naar ons hotel! Ze hadden ons wéér gevonden! Was natuurlijk ook wel een beetje onze eigen schuld, als we wat beter hadden rondgekeken hadden we natuurlijk wel kunnen bedenken dat we niet op de brug mochten lopen. De agent is voor de rest van de dag en de avond in het hotel gebleven om er voor te zorgen dat we niet weer zonder begeleiding de straat op zouden gaan. Maar hoe moet het dan met het bier? We hadden gisteren begrepen dat je bij de “wine shop” bier kon kopen maar gisteren was vrijdag en toen was de wineshop natuurlijk dicht! Maar geen probleem oom agent wist wel een wineshop dus samen met oom agent in de TukTuk naar de wineshop. Vroemvroem op weg……..uuhhmm wel lang rijden zeg naar die wineshop, is t hier? Wineshop waar komt die naam eigenlijk vandaan, een soort schuurtje een soort achteraf opslag, naja ik ga maar naar binnen, “you want whisky or beer?” is het eerste wat ik hoor, had me er iets anders bij voorgesteld maar goed ik kwam niet voor wijn maar voor bier dus dat komt wel goed! Uiteindelijk met een heel asorti aan bier weer terug naar het hotel waar we onze “straf” onder het genot van een biertje konden uitzitten! HGFP